In onze krant lezen we over de nationale feestdag in België en de Gentse feesten en de andere festivalletjes die her en der georganiseerd worden. Als er dan iets is wat de Tirolers en de Vlamingen gemeen hebben, dan is het die drang om te feesten.
Als je vandaag door het dal rijdt, dan kom je op zijn minst een drietal festiviteiten tegen. Sommigen daarvan zijn al weken aangekondigd. Anderen worden ter plaatse verzonnen.
Wat opvalt bij een hedendaags Tirools feest, is dat het podiumgebeuren meestal niet te veel zaaks is, maar dat de toeschouwers de show stelen. Het kan ook gebeuren dat beide volledig in mekaar vloeien. Onze Tiroleravonden zijn daar een goed voorbeeld van. Op sommige momenten merk je nog nauwelijks dat er ook een groep muzikanten op het podium staat. Meestal zie je alleen nog een polonaise met een paar honderd huppende jongeren waarvan het traject steevast over het podium leidt.
In Häselgehr is er een meer geciviliseerde vorm van feesten aan de gang. Drie dagen lang zijn er de Ausserferner Bezirksschützenfesten, anders gezegd de schuttersfeesten. Er is een openluchtmis met aansluitend de onvermijdelijke Frühschoppen. Dat is een vastgebeitelde traditie in dit deel van de wereld en betekent dat men gaat pinten pakken in de voormiddag.
Er staat een “Festzelt” op het “Festgelände”, er is een “Festumzug”. We vertalen het even: er staat een feesttent op het feestterrein en er is een feestoptocht met de schutters in een statige Tiroolse klederdracht, die verschilt van gemeente tot gemeente. Het Schützenfest wordt afgesloten met een “Pop- und Rockfest” en een Gastconcert van de lokale Musikkapelle.
Als je misschien denkt van het feestgedruis te ontvluchten, kom je allicht terecht op een Almfest. De activiteiten zijn erg gelijkaardig aan die beneden in de vallei, maar de locatie is anders. Dit is het soort feesten waar ik het gerust een tijdje langer kan volhouden. Ik vermoed echter dat het in mijn geval te maken heeft met de Alm en niet met het Fest.
Tenslotte beleven we dit weekend nog iets speciaals. In Martinau is een Country & Biker Party aan de gang. Dat is helemaal een giller. Martinau is honderd meter lang en vijfitg meter breed en daar vind je vandaag een handjevol cowboys en cowgirls van 7 tot 77 jaar, die Duits praten. Er is geen paard te zien in de verste verte, maar aan de rand van Martinau staan wel enkele stalen rossen van zeer verschillende origine. Een Stetson-hoed en hoge gespoorde laarzen zijn de uitrusting van de doorsnee countryliefhebber en aan de ingang van het party-terrein staat een levensgrote tweedimensionale bizon de weg te wijzen van de eerder toevallige bezoekers.
Ik heb het al eerder gezegd: Niet wat er gebeurt op het podium, maar het publiek op zich is de moeite waard om eens een kijkje te gaan nemen. Tirolers en cowboys hebben trouwens meer gemeen dan je zou vermoeden: ze kunnen JODELEN !
Howdy from Tyrol!
Michel
Groetjes uit Tirol 